Veure comentaris | Envia per correu-e aquest* Article
Notícies :: globalització neoliberal : corrupció i poder : laboral
420 € : Prestació de “Caritat” contra la DESOCUPACIÓ »
per ĜKL-CGT	06 set 2009
420 € : “almoza” monhelpo kontraŭ la senlaboreco
La prestació aprovada pel govern de 420 euros per als aturats a partir de l'1 de gener del 2009 és senzillament una canallada, una mesura insuficient, injusta, insolidària, improvisada, populista, erràtica, un pegat més de la política econòmica i social d'estil neoliberal que està aplicant el govern. A esta prestació, només podran acollir-se la mitat de l'1,4 milions de persones que no reben cap tipus de prestació des de fa anys. En el millor dels casos, 700.000 persones (condicionats a un programa d'inserció en l'ocupació) podran accedir als 420 euros durant 6 mesos. Què passa, què li diem als parad@s de llarga duració, aquells que porten més de dos anys sense treball ? Diu a més el govern socialdemòcrata que esta ajuda condiciona els pressupostos de l'estat i augmenta el dèficit públic ja que hauran de gastar uns 1.300 milions d'euros en esta prestació. No obstant això, un va haver-hi cap dubte, cap crítica, cap debat públic quan els recursos posats a disposició de la Banca espanyola pel govern, directament (crèdits molt, molt blans…) o avals, van superar els 300.000 milions d'euros. Si sumem a estos recursos els que ha posat el Banc Central Europeu a disposició de tot el sistema financer de la UE, inclosos els bancs espanyols, ens trobem amb la violència legal financera que el sistema capitalista, amb la complicitat del sistema polític, està exercint contra la classe treballadora fins a conduir-la a la misèria, la marginació, la desesperació. Al aturat que reba la prestació se li obligarà a fer cursos de formació. Quin control es té dels bancs que hem sanejat amb diners públics, quines responsabilitats se'ls exigix, on i en què estan invertint la immensa quantitat de diners publique que estan rebent, quin és l'estat real del sistema financer ? Han servit eixos recursos per a millorar la realitat econòmica i social de les famílies o purament i simplement, amb diners públics, hem finançat, sanejat i enriquit a un “grapat” d'usurers explotadors. El sistema capitalista és una alifac que estafa sistemàticament a les persones treballadores i a la societat en el seu conjunt, que no dubte a usurpar percentatges dramàtics del PIB per als seus interessos particulars i privats (fins al 31,2% en estímuls fiscals, dels quals un 12,6% s'han aplicat de manera efectiva al sistema financer). Les polítiques ultraliberals del Govern demostren, perseguixen, pretenen, garantixen que els rics continuen sent rics a costa dels treballadors i treballadores, a costa d'una descohesió social cada vegada major. Des de CGT, no demanem almoines, ni caritat, sinó que exigim justícia social, i en relació a les prestacions contra la desocupació, exigim com a dret subjectiu i social, un salari social de 1.200 € per a totes les persones parad@s i assalariades. Caminem cap a La Vaga General i per a CGT no cap ni un pas arrere en la defensa dels drets laborals i socials. Madrid 5 de setembre del 2009. Secretariat Permanent del Comité Confederal Komunikaĵo de la Permanenta Sekretararo de la Konfederacia Komitato de la Ĝenerala Konfederacio de la Laboro La registaro de Zapatero rifuzas eĉ la manĝo-restaĵojn al la gesenlaboruloj kaj refirmiĝas kiel defendanto de la novliberalismo ĉe la EU. La aprobita de la registaro monhelpo el 420 eŭroj por la gesenlaboruloj ekde la 1a de januaro de la la 2009a estas tutsimple kanajlaĵo, mezuro nesufiĉa, maljusta, malsolidareca, senprepara, popolflatema, senorientiĝa, plia flikaĵo de la ekonomia kaj socia novliberala politiko, kiun aplikadas la registaro. Tiun monhelpon nur rajtos alvoki duono el tiuj 1,4 milionoj da homoj, kiuj ricevas nenian monhelpon ekde pluraj jaroj. Je la plej bona okazo 700.000 homoj (kondiĉitaj per dungoinserta programo) rajtos atingi 420 eŭrojn dum 6 monatoj. Kion do, kion ni diros al la longtempaj gesenlaboruloj, al tiuj, kiuj ne laboris dum pli ol du jaroj ? La socialdemokrata registaro aldonas, ke tiu helpo kondiĉas la ŝtatan budĝeton kaj pliigas la publikan deficiton, ĉar ili elspezendos ĉirkaŭ 1.300 milionojn da eŭroj je tiu monhelpo. Tamen estis neniu dubo, neniu kritiko, neniu publika debato, kiam la rimedoj disponigitaj de la registaro al la hispana bankaro –rekte (tre, tre molaj kreditoj…) aŭ per avaloj– superis 300.000 milionojn da eŭroj. Se ni aldonas al tiuj ĉi rimedoj tiujn, kiujn metis la Eŭropa Centra Banko je dispono de la tuta financa sistemo de la EU, inkluzive de la hispanaj bankoj, ni troviĝas antaŭ la financa laŭlega perforto, kiun la kapitalista sistemo kun la kunkulpeco de la politika sistemo uzadas kontraŭ la laborista klaso por konduki ĝin al la mizero, la flankenigo, la senesperiĝo. Tiun senlaborulon, kiu ricevos la monhelpon, oni devigos viziti laborotrejnajn kursojn. Kiun kontrolon oni havas sur la bankoj, kiujn ni sanigis per publika mono, kiujn respondecojn oni postulas, kie kaj por kio ili investas la egan kvanton el publika mono, kiun ili ricevas, kiu estas la reala stato de la financa sistemo ? Ĉu tiuj rimedoj utilis por plibonigi la ekonomian kaj socian realon de la familioj aŭ nure kaj simple ni per publika mono financis, monsanigis kaj riĉigis “manplenon” da ekspluatistaj uzuristoj ? La kapitalista sistemo estas plago, sisteme trompanta la laboremajn homojn kaj la entuton de la socio, kiu ne dubas ŝteli egajn elcentojn el la Malneta Enlanda Produktado por siaj propraj kaj privataj interesoj (ĝis 31,2% per fiskaj stimuligoj, el kiuj 12% oni aplikis efektive al la financa sistemo). La ekstremliberalaj politikoj de la registaro montras, sekvas, klopodas, garantias, ke la riĉuloj daŭre estu riĉaj je la kosto de la gelaboristoj, je la kosto de ĉiam plia socia disarigo. La ĜKL-CGT petas neniun almozon nek kompatemon, ni postulas socian juston kaj koncerne al la monhelpoj kontraŭ la senlaboreco ni postulas kiel subjektivan kaj socian rajton socian salajron el 1.200 € por ĉiuj homoj, ĉu gesenlaboruloj ĉu gedungatoj. Ni iras al la Ĝenerala Striko kaj por la ĜKL-CGT ne eblas eĉ unu sola paŝo malantaŭen je la defendo de la sociaj kaj laboristaj rajtoj. Permanenta Sekretararo de la Konfederacia Komitato Madrido, la 5an de setembro de la 2009a
This work is in the public domain

Comentaris

Ja no es poden afegir comentaris en aquest article.
Ya no se pueden añadir comentarios a este artículo.
Comments can not be added to this article any more