Imprès des de Indymedia Barcelona : http://barcelona.indymedia.org/
Independent Media Center
Notícies :: altres temes
Comunicat de La Cinetika per la mort del nostre company Pablo Vaso
27 set 2018
Te echamos de menos Co.
Compañero, este lugar que planeamos y abrimos juntxs, este espacio, al que se sumaron y se sumarán y al que no parabas de sumar con tu continuo hacer, parece inmensamente vacío sin ti.

Una radial en cada mano, toda la noche sin dormir, los nervios de los días previos, lleno de polvo, sucio de los pies a la cabeza y ¡una sonrisa de oreja a oreja! Un 2 de abril de 2016... Ahora parece una anécdota... pero así era todo. ¡Implicado hasta las trancas! A tope... Transmitiendo esa intensidad, creyendo en la importancia de crear un proyecto diverso, acogedor, antidrogas y al margen de las instituciones. Do it right!
Podemos estar orgullosxs de que aquí pusiste toda la ilusión de generar la oportunidad para crear aquello que imaginamos: autonomía feminista y anticapitalista.
Tu implicación, Vaso, iba mucho más allá de tu participación en la asamblea. Hasta el final formaste parte de proyectos cómo el taller, el Sindicat d'Habitatge o la proyección de las pelis de los viernes. Pero sobre todo, el rol que tenías en la Cinètika fue fundamental e imprescindible con los aspectos positivos y negativos que esto implica, tanto para ti como para nosotrxs.
Vaso, nos hiciste avanzar con tu fuerza, tu ímpetu, tus ganas de hacerlo bien y tu rol de liderazgo. Un rol que no solo lo coge una persona, sino que también lo otorga el colectivo. Alrededor de este rol se han generado dinámicas de dependencia y apalancamiento que no solo nos han pesado a nosotrxs sino también a ti.
Fuiste una persona súper exigente contigo mismo el primero y con el resto después, y por ello el resto llegamos a pensar que eras invencible y que podías con todo, sin darnos cuenta del peso que ya llevabas en la espalda por tu incansable lucha política.
Ahora somos más conscientes de lo que supone vivir en constante resistencia, de la necesidad real de crear unos lazos que vayan más allá de lo material, para dar apoyo a nuestras compañerxs que, una y otra vez, se exponen continuamente a la represión institucional. Ahora más que nunca se pone de relevancia la necesidad de no reproducir en nuestros espacios esa misma represión.
Por lo que a nosotrxs nos toca como tus compañerxs creando y militando en este espacio, sentimos que nos despedimos de ti con el sabor amargo de pensar que en cierta manera nos hemos fallado, que no supimos generar una red afectiva lo suficientemente consciente para darnos el apoyo y los cuidados reales entre nosotrxs. Creemos que esta crítica no solo se aplica a la comunidad de la Cinètika, sino que se hace extensiva a todo el colectivo, donde generamos una atmósfera hostil, donde damos más importancia a rumores y estatus que al trabajo personal y las ganas de mejorar, donde se nos llena la boca con la palabra cuidados cuando muchas veces no estamos dispuestas a cuidar. Frente a la hostilidad de nuestros espacios, la única salida que nos queda a muchxs es protegernos con una coraza de insensibilidad y apariencia de fuerza, impidiendo generar relaciones honestas y en profundidad, que nos unan en lo colectivo más allá de la praxis política. Aunque desde la Cinètika hemos intentado luchar contra todo esto desde los comienzos, consideramos que aún nos queda mucho por andar en este sentido, y tu muerte lo pone de relevancia.
A pesar de que en estos momentos nos sentimos de todo menos optimistas, tu ausencia nos da ahora más fuerzas para continuar luchando. Tu alegría, tus ganas, tu motivación, tu perfeccionismo, tu esfuerzo... seguirás siendo un referente para nosotrxs, pues creemos que este es el camino para el empoderamiento colectivo e individual, huyendo de actitudes victimistas y guayismos.
Gracias por mostrarnos el gran valor de hacer por nosotrxs mismxs. El valor de vernos capaces y responsabilizarnos de cada uno de nuestros actos hacia todas aquellas personas que nos rodean. Gracias por mostrarnos la importancia de amar lo que hacemos, mientras nos comprometemos a alcanzar aquello que amamos: vivir en libertad.
Gracias Vaso por ser un amigo además de un compañero, gracias Vaso por cuestionarte y cuestionarnos todo el rato, gracias Vaso por luchar y querer crear un mundo distinto hasta el final, gracias Vaso por tu ímpetu y tus ganas de superación contagiosas, GRACIAS VASO.


https://lacinetika.wordpress.com/

Aquest cap de setmana farem les jornades d'homatge al nostre compa, esteu totes convidades!!

This work is in the public domain

Comentaris

Re: Comunicat de La Cinetika per la mort del nostre company Pablo Vaso
29 set 2018
autonomia feminista?
podeis hablar d.todo menos de eso...
Re: Comunicat de La Cinetika per la mort del nostre company Pablo Vaso
01 oct 2018
Creo que el comentario anterior apunta en la direccion de lo que ha pasado en este caso. Que es lo que ha pasado? Queremos saber la verdad, basta de manifiestos autocomplacientes.
Re: Comunicat de La Cinetika per la mort del nostre company Pablo Vaso
01 oct 2018
La cinétika es un espacio feminista ante todo y a este chico lo habían vetado por agresión sexual, imagínate el miedo que hay que no se puede hablar de esto con nadie. Adjunto una publicación del ateneu llibertari de gràcia del 30 de agosto ¿Alguien sabe si se refieren a este caso?


CONTRA LA FEROCITAT DINS DELS NOSTRES MEDIS:
ATENEU LLIBERTARI DE GRÀCIA, REUNIT EN ASSEMBLEA EL DIA 29 D’AGOST DECIDEIX FER PUBLICA LA SEGÜENT DECLARACIÓ:

CONTRA LA FEROCITAT DINS DELS NOSTRES MEDIS:

Els darrers fets, irreparables, ocorreguts durant el més d’agost,han fet que passem del desgrat al rebuig de certes pràctiques, que s’estaninstal·lant sense cap mena de discussió seriosa i que han portat a greus conseqüències.

Son unes pràctiques derivades d’un “protocols” que malgrat semblin consensuats i acceptats tàcitament per tots, sovint no es sap d’on surten, quin és el seu abast, ni com s’apliquen. Al contrari dels protocols de les festes en espai públics, que tenen un àmbit i una temporalització d’aplicació clares i limitades, i que per tant són, o poden ser, d’utilitat.

El fet estendre la exclusió al llarg del temps i de l’espai, determinades exigències de “tractament” i el supeditar la existència o no d’agressió als sentiments, percepcions i memòria d’una persona ferida obre pas a situacions de practiques de poder que segur que ningú desitja, allunya la realitat de la reparació i, tal vegada, la fa impossible.

La gravetat de la situació viscudes es veu incrementada i s’allarga en el temps per l’actuació, no sempre ben intencionada, de determinats entorns, que usen la exclusió d’un possible maltractador com a factor de cohesió front el “desviat”, com certificació de puresa ideològica i, perquè no, com a mecanisme d’exercici de poder, un poder que ensorra les seves arrels en el patriarcat i que viu en ell. Volem l’empoderament, però no el poder sobre, sinó el poder per fer…

Estem desenvolupant una minoria amb pretensions d’especialistes (acadèmics o no) que ens lleven l’autonomia com a grups i com a persones, i que impulsen aquests vets, sovint unilaterlament. S’estén entre els nostres medis la por a discrepar, o pitjor encara, la por a ser assenyalats.

Tot això NO FORMA PART DE LA CULTURA LLIBERTARIA, forma part d’altres cultures polítiques. Cultures amb les que ens hem enfrontat en el passat, ara mateix i segur que també en el futur.Estem en contra del patriarcat i el combatem, però el patriarcat és quelcom més que un sistema binari de relacions, és un sistema complex i es basa en l’autoritat la propietat i les relacions verticals, no pot haver pràctica antipatriarcal des de l’autoritarisme i la jerarquia.

Ens tractem amb ferocitat, com les gallines que totes juntes piquen a la gallina més ferida… i amb ferocitat no construirem res.

Actuant al marge dels dinamitzadors d’espais i activitats per vetar NO ES CURA, NI ES REPARA RES!.

Comunicant les exclusions per correu electrònic, despersonalitzant al receptor, NO ES CURA, NI ES REPARA RES!.

No donant la paraula a l’exclòs per que doni explicacions NO ES CURA, NI ES REPARA RES!.

Deixant la durada i els mecanismes per aturar la exclusió a coses tan vagues com “sempre i quan es treballi personalment” “emprenguin les mesures de veritat i reparació”NO ES CURA, NI ES REPARA RES!.

Tirant endavant exclusions des de petits grups sense cercar consensos amples ni haver-se informat exhaustivament NO ES CURA, NI ES REPARA RES!

Allargant la problemàtica, setmanes, mesos o anys, fins a l’extrem de la intemporalitat, sense transcendir els fets, NO ES CURA, NI ES REPARA RES!…

L’ATENEU LLIBERTARI DE GRACIA ACORDA QUE:

-NO PARTICIPARÀ EN CAP VET, SI ENS VOLEM APARTAR D’ALGÚ O D’ALGUNS O FAREM DES DE LA NOSTRA ASSEMBLEA.

-NO PARTICIPAREM EN CAP ESPAI I/O ACTE ON S’HAGI IMPOSAT UN VET SENSE ESCOLTAR A LES PARTS, SENSE DEBATRE PÚBLICAMENT EL TEMA, SENSE VALORAR LA MAGNITUD DEL CONFLICTE I LES SEVES POSSIBLES CONSEQÜÈNCIES….

SALUT I ANARQUIA

https://ateneullibertarigracia.wordpress.com/2018/08/30/contra-la-feroci/
Re: Comunicat de La Cinetika per la mort del nostre company Pablo Vaso
01 oct 2018
Quieres saber la verdad?? pos ven a vernos i te la contamos!!! Lacinetika(a)riseup.net

Rajar por indymedia.... es patetiko!!!
Re: Comunicat de La Cinetika per la mort del nostre company Pablo Vaso
03 oct 2018
Si queremos saber la verdad tenemos que ir y preguntar, ¿Queréis decir que lo que comunicáis por aquí no es la verdad? Yo conozco peña que ya no van a este cso pq les han juzgado y vetado por petición de personas anónimas, sin ni siquiera consultar con su versión de los hechos, por haber cometido el crimen de pensar diferente que algunxs feministxs. Esto no es rajar, es denunciar una agresión, y es que cuando acusas a alguien de algo sin pruebas inequívocas causas daños irreparables. Un poco de autocrítica en vuestros comunicados no os vendría mal, aunque sea para honrar a vuestro compa cómo se merece. Que paradoja que acabara sufriendo la represión de estado (versión fem) de parte de su gente más cercana. Y si me equivoco en algo explicar en qué porque insultando solo hacéis que dar la razón y alimentar los rumores. "Para saber quien gobierna sobre ti, simplemente encuentra a quien no estas autorizado a criticar"
Sindicato Sindicat