|
|
|
Notícies :: pobles i cultures vs poder i estats |
|
Internacional: A FPG perante o alto ao fogo de ETA
|
|
per Frente Popular Galega
Correu-e: info ARROBA frentepopulargalega.org (no verificat!) |
29 mar 2006
|
Coa declaración de alto ao fogo de ETA, ábrese un novo período histórico.
A declaración de "alto ao fogo permanente" anunciada por ETA, e que deu comezo ás 0,00 horas do día 24 de marzo de 2006, ten moita máis transcendencia do que parece. |
 A FPG perante o alto ao fogo de ETA |
A declaración de "alto ao fogo permanente" anunciada por ETA, e que deu comezo ás 0,00 horas do día 24 de marzo de 2006, ten moita máis transcendencia do que parece.
Se a consecuencia máis inmediata vai ser a ausencia da violencia armada xerada durante décadas arredor do conflicto vasco, non menos importancia vai ter o novo escenario político que se abre.
No máis inmediato, esperamos que Batasuna recobre o seu status normal e que poida intervir en política sen ningún tipo de limitación. Se a FPG manifestou no seu día a súa oposición á ilegalización de partidos, coa mesma razón reclamamos hoxe o cese da represión ideolóxico-política sobre unha importante porción do pobo vasco.
Para o futuro a medio prazo, desaparecida a coartada de ETA, xa o goberno español non poderá recorrer a ese argumento para negar o debate e a apertura dun proceso de profundización democrática e de auténtica reestruturación do Estado español.
Na FPG temos a idea de que Cataluña foi a gran sacrificada neste momento histórico. O goberno Zapatero non podía, seguramente, acometer de forma simultánea a aprobación dun Estatuto de autonomía de gran calado como o que aprobara o Parlamento desa nación. Presentóusenos a idea de que: ou ben Zapatero recuara nos seus posicionamentos, cedendo ante as presións internas do propio PSOE e mais da dereita, ou, efectivamente, a apertura de negociacións con ETA obrigáballe a presentar unha imaxe gubernamental de maior moderación, o que conseguiu fotografándose con CiU e dando as costas a ERC.
En todo caso, a declaración de ETA abre un período histórico. Zapatero e o PSOE foron quen de xestionar a victoria electoral de hai dous anos con afouteza. Así debe ser recoñecido. A orde de retirada das tropas do exército español de Iraq, aínda que manteña a súa presenza en Afghanistán e mais en Haití; a celebración das sesións de debate nas Cortes sobre o modelo territorial no Estado, forzadas pola presentación do Plan-Ibarretxe e do Estatut; e mais esta apertura de negociacións con ETA, significan un cambio moi importante na política española.
Pero, sobre todo, debemos dicir que ningunha destas decisións houbese chegado a producirse sen a mobilización popular contra a Guerra, sen o protagonismo do independentismo catalán e sen o papel da esquerda abertzale, que xogou un papel determinante; e, dentro dela, do movemento obreiro. Os sindicatos LAB e ELA, cos seus respectivos dirixentes en primeiro plano, teñen realizado grandes mobilizacións e inxentes esforzos pola superación da política de violencia armada no conflicto vasco.
E queremos dicir máis: As informacións que chegan sobre os mecanismos que facilitaron as negociacións que deron lugar a este alto ao fogo falan do recurso á intermediación de militantes do movemento republicano irlandés. Onde quedan as manifestacións de negación de calquera semellanza sobre as situacións en Euskadi e en Irlanda? Onde toda a propaganda sobre o carácter non-político das actividades de ETA? Por que, logo, interveñen os primeiros ministros de Inglaterra e de Irlanda?
Reflexionemos, finalmente, sobre o carácter da tregua. Trátase dun alto ao fogo, ou sexa, dunha paralización da actividade armada. Pero a vida continúa, e isto non quere dicir en absoluto que a situación socio-política que deu pé á creación do Movemento de Liberación Nacional Vasco desaparecese; as nacións vasca, catalana e galega existen e moitos vascos e vascas, moitos cataláns e catalanas, moitos galegos e galegas consideramos necesario o exercicio do dereito de autodeterminación nos nosos países, e aí seguiremos esforzándonos por conseguilo. Supérase a situación de enfrontamento armado, pero que ninguén pense que desaparece o movemento independentista, que ninguén pense que deixamos de considerar necesario o socialismo como sistema de organización da sociedade.
Queda agora o balón no tellado, da banda duns Estados, español e francés, que moito levan fachendeado de democracia e de talante. Que se demostre.
Mentres, en Galicia levantamos a nosa copa por unha feliz resolución do proceso de paz aberto e por un horizonte de progreso para os traballadores e as traballadoras, auténticos protagonistas e facedores da historia.
En Compostela, a 26 de marzo de 2006.
A Dirección Nacional da FPG.
info ARROBA frentepopulargalega.org
http://www.frentepopulargalega.org |
This work is in the public domain |
