|
|
Notícies :: antifeixisme : corrupció i poder : criminalització i repressió : mitjans i manipulació : pobles i cultures vs poder i estats |
Nova operació mediatica i policial contra independentisme gallec
|
|
per Morouzos |
31 jul 2005
|
Empitjora la repressió contra l'esquerra independentista Gallega. Enguany està al punt de mira de les forces repressives l'organització juvenil AMI - Assembleia da Mocidade Independentista. |
La policia espanyola ha detingut a dos joves, destacats militants d'AMI, i l'operació està encara oberta.
El passat dissabte, arran de l'explosió d'un artefacte en un caixer automà tic, 2 joves independentistes gallecs foren detinguts per la policia espanyola a la ciutat de Santiago de Compostela.
Els joves detinguts són una noia i un noi que militen a l'Assembleia da Mocidade Independentista.
La policia i els diaris espanyolistes de Galiza (El Correo Gallego i La Voz de Galicia) des de fa unes setmanes estan portant a terme una campanya criminalitzadora contra aquesta organització.
L'acusen de ser la responsable de l'enviament d'un paquet-bomba contra un ex-militant d'AMI a la ciutat d'A Corunha el passat 14 de juliol, i de col·locar l'artefacte del passat dissabte a Compostela.
Les últimes informacions que es tenen (a les 19.30 hores del dilluns 25 de juliol) és que els dos independentistes detinguts dissabte continuen a comissaria i que la policia vol detenir a tota la direcció nacional d'AMI per un delicte "d'integració en organització armada".
LA REPRESSIÓ NO ENS ATURARÀ!
Independência e Socialismo!
Més informació a:
Galiza Livre [contrainformació]
NÓS - Unidade Popular
BRIGA [organizaçom juvenil da esquerda independentista galega]
Més informació sobre la societat, cultura i polÃtica gallega:
Fundación Galiza Sempre
AGAL - Associaçom Galega da LÃngua [Portal Galego da LÃngua]
A Nosa Terra [Semanario dixital en galego] |
This work is in the public domain |
Comentaris
Re: Nova operació mediatica i policial contra independentisme gallec
|
per Anselmo López Carreira |
31 jul 2005
|
“Necesitouse borrar a existencia do Reino
de Galicia para fundamentar unha España eterna�
O historiador Anselmo López Carreira (Vigo, 1951) vén de publicar en Edicións A Nosa Terra, a súa obra monumental O reino medieval de Galicia, un esforzo por poñer no seu sitio a historiografÃa galega,culminando un traballo de interpretación histórica que ten que combater o enorme peso da visión española “que necesitou negar a existencia do reino de Galicia para xustificar unha explicación coerente de España como nación históricaâ€?.
Desde os anos 70 do século XX a hoxe afirmaque o importante para aproximarse á historiado reino medieval de Galicia é que as fontes son máis accesÃbeis?
HabÃa un problema de maduración da historiografÃa galega. A historia da historia galega correspóndese con outros aspectos da nosa vida social e podemos comparalo con Cataluña para establecer un contrapunto e entendelo. Se en Cataluña, asà que se comeza o proceso de recuperación nacional, hai un continuo sen marchas atrás que o golpe de Franco só fai ralentizar porque unha clase potente sempre o soporta, en Galicia avanzamos até un ponto, córtase a evolución polÃtica. a cultural e historiográfica que acompaña, e tempo despois hai que volver empezar desde cero. Non hai un traballo acumulativo suficiente. No século XIX, con MurguÃa, Vicetto e López Ferreiro houbo un avance até a normalidade, pero coa crise finisecular hai un retroceso polÃtico e intelectual. Cando a Xeración Nós retoma o estudo da historia nun ambiente propicio, case descoñece o que se fixera anteriormente. Acceder, coñecer e editar as fontes é sempre un proceso difÃcil tecnicamente e coa sublevación de Franco volveuse cortar o fÃo. Até a década dos 70/80 non hai unha auténtica historiografÃa galega e diso é reflexo a Universidade de Santiago que non ten unha verdadeira Facultade de Historia até moi tarde. As fontes medievais son enormes e non creo que se ocultasen deliberadamente, pero o acceso, por exemplo, aos arquivos catedralicios foi difÃcil, a documentación monástica acabou moi dispersa coa desamortización e aÃnda hoxe hai mosteiros femininos nos que non se pode entrar.
Na época que consideramos do reino medieval que importancia teñen as fontes árabes?
Cando falamos de fontes medievais pensamos nunha gran riqueza, pero o medioevo é unha convención para designar un periodo de 1000 anos e hai moitas fontes do XIII, XIV e XV, pero que pasa desde o ano 700? Temos moitas fontes baixomedievais, pero en todas as partes as altomedievais son pobres, sobretodo desde o século X cara a atrás. Todo o que se ten elaborado dos séculos VII, VIII e IX fÃxose prácticamente sen apoio documental, sobre crónicas realizadas dous séculos despois dos acontecementos. As fontes árabes tamén son tardÃas, son refundición de documentación pero dannos unha visión alternativa á das fontes latinas. A historia de España que se estivo elaborando foi en gran parte ficticia porque parte de tomar ao pé daletra crónicas cun claro contido polÃtico-ideolóxico co engadido de adaptalas ás esixencias da historiografÃa española do XIX. Moitos acontecementos dos que se fala están construÃdos desde a nada.
Di que hai unha distorsión de fontes e de términos por presións ideolóxicas, que se necesita para entrar nesta “época medievalâ€? sen prexuÃzos?
O primeiro é ter en conta que a a visión historiográfica dominante é un produto ideolóxico, o que Camilo Nogueira chamaba a “ideoloxÃa historiográficaâ€?. Os historiadores non perden o seu prurito de obxectividade, pero traballan cunha ideoloxÃa que nace no contexto do XIX, cando se constrúe o estado nación liberal contemporáneo que precisa unhas raiceiras historicistas. As preguntas que se fan xa levan unha resposta implÃcita: España é unha nación que debe ter raiceiras profundas e se é preciso afÃncase nunha provincia romana, Hispania, que non existiu nunca ou nos visigodos. Todo se debe encaixar nese marco. A historia que se nos contou non responde ao que sucedeu. Ademais temos que ter presente que o paso da Galicia romana á posromana, de haber ese paso, é apenas perceptÃbel, non hai hecatombe ningunha. Na Historia de Galicia temos que pensar que a continuidade prevalece sobre os grandes cortes.
No prólogo fala dun temor a utilizar o termo Galicia.
Galicia como termo administrativo dise que o inventan os romanos. Os galaicos xa existÃan pero non habÃa unha circunscripción especÃfica. Non hai completo acordo sobre os lÃmites de onde remataba, especialmente polo leste, pero non se corresponde coa Galicia actual. Ã?s veces chamámoslle a isto Galicia e a aquilo Gallaecia. A actual é un dos conventos que tiña a Galicia romana que se extendÃa desde o rÃo Douro até Cantabria. Era un cadrante na zona noroccidental que se transforma na época sueva porque extende o seu dominio até o rÃo Tejo, que inicialmente non era Galicia, era Lusitania, e iso produce dúbidas en épocas posteriores. Os termos romanos van permanecer moito tempo e non varÃan durante a Idade Media. Galicia vai ser o reino cristián occidental e esa visión da Reconquista que se explicou tantas veces é unha invención que non existiu: pensar que os cristiáns estiveron nunha zona pequena de Asturias e desde alà foron “reconquistandoâ€? non é verdade. Os lÃmites no século VI, época sueva, e desde o século VIII que chegan os mulsulmáns á penÃnsula até o século XI son practicamente idénticos. A primeira extensión que se fai do reino cristián é cando Afonso VI domina o reino de Toledo. Calquera descrición xeográfica musulmá demostra isto. Non habÃa reino de León, senón reino de Galicia con capital en León; como non habÃa reino de Asturias, senón que os reis vivÃan en Uvieu, pero eran reis do territorio todo el chamado Galicia.
Cando aparecen as denominacións Reino de Asturias ou León?
Coa historiografÃa do século XIX. AÃnda no XVIII, Flórez falaba do reino dos cristiáns. No XIX dubÃdase durante un tempo, para finalmente consolidar unha secuencia Asturias-León-Castela-España, na que desaparece Galicia e só aparece como unha excepcionalidade como Don GarcÃa, que lles confirmarÃa a regra de que nunca houbo un reino de Galicia porque cando se intentou non foi viábel. Unha Galicia territorialmente extensa, politicamente protagonista,distorsiónase o que se quere dicire polo tanto esquéncese que haxa reis de Galicia, e fálase de reis de Asturias, cando só ocasionalmente se atopan referencias a “rei en Asturiasâ€? ou “rei en Uvieuâ€?, ou cando se nomean polo lugar onde residen “rei en Leónâ€? invéntase unha denominación de Reino de León.
“Os suevos formaron en Galicia
o primeiro reino europeo�
“O reino suevo é o primeiro reino de Europa�, e a pesar de case durar 200 anos é apartado do relato histórico.
A razón hai que buscala, en parte, na debilidade da nosa historiografÃa pero tamén nesa visión de preconcepto. Se a base histórica máis sólida da España contemporánea son os visigodos, considerados idealmente como creadores do territorio español, da monarquÃa ou de institucións parlamentarias como os concilios, admitir que hai durante case 200 anos outro reino nese territorio pretensamente unificado, fai renxer o edificio oficial. O esquencemento dos suevos non é por falta de fontes, porquesó nos faltan as do periodo intermedio e coñecemos ben o seu principio e final, cunha documentación considerada excepcional en Europa, o Parrochialle Suevum. É o reino máis antigo tamén con concilios que aconsellan á monarquÃa. Pero minimÃzase por todos os camiños, mesmo por dicir que non tiñan nivel cultural en comparanza cos visigodos, que eran moi bárbaros... o que é completamente gratuÃto. Foi unha visión aceptada en parte pola historiografÃa galega do XIX que tomou ao pé da letra a crónica de Idacio, esquencendo que el representaba unha aristocracia galaico-romana que non aceptaba o reino suevo.
Os suevos que chegan do outro lado do Rhin ocupan o mesmo territorio romano da Gallaecia?
No 410 ocupan a provincia romana de Gallaecia, nun proceso que non é de gran campaña militar. Non sabemos cantos chegan pero non debeu haber catástrofes coa súa chegada. Hai que abandonar a visión invasionista da historia e pensar nos procesos polÃticos. A chegada dos suevos inscrÃbese nunha complicada malla de intereses e loitas nas provincias do imperio. Non é unha chegada masiva de xente. É un grupo organizado de famiias, que por diferentes procesos herda as funcións públicas correspondentes ao estado romano. De feito os suevos exercen o seu poder en nome do emperador e hai un tempo de solapamento entre as autoridades nomeadas anteriormente polos romanos e os suevos. Prodúcese unha fusión de galaicos e suevos que xa vemos completa no século VI.
Que pegada deixa o reino suevo?
Non hai que buscala no nivel étnico, si no cultural e administrativo que penso que é o máis importante. A fixación das dióceses e as parroquias –entendidas como comarcas– continúan territoriamente apenas sen cambios a través dos séculos. Seguramente non foron creacións suevas e viñan xa da Idade do Ferro, pero eles estabelecéronas con forza e fixárono por escrito. E os vestixios xermánicos que se atribúen aos visigodos tamén podemos adxudicalos aos suevos.
Do reino suevo como pasamos á outra fase medieval?
É unha época escura que permite as especulacións ideolóxicas. Cando chegan os musulmáns e desaparece o reino visigodo temos que pensar que acaban cunha estrutura polÃtica pero mantense a organización territorial do poder. Durante o século VIII hai moitos poderes locais, de señores leigos e eclesiásticos, que coinciden posibelmente coas parroquias. Os musulmáns por razóns polÃticas non entran en Galicia. Eles viñeran á penÃnsula chamados polos vitiziáns, contrários a Don Rodrigo. Eu sosteño que non entraron na Galicia porque era vitiziana, xa que o propio Vitiza, antes de subir ao trono visigodo en Toledo, fora Rei de Galicia e posibelmente mantiña unha rede de complicidades. Daquela, para os musulmáns, Galicia era territorio amigo. Os musulmáns ocupan España tradicional, da que non formaba parte Galicia. Por tanto aquÃhai un poder señorializado, cuns territorios que despois dominanarán os diferentes Condes... Algúns destes señores tentará emerxer e dominar, e algúns deles tentará denominarse rei, que é o caso de Paio (o coñecido Don Pelayo), que era un señor local dos arredores de Cangas de OnÃs, ao que as crónicas de 200 anos despois atribuiranlle carácter de rei, aÃnda que non tiña de tal máis ca o seu veciño.
O final de 1486
Hai unha visión xenealoxista de todo este periodo?
Invéntanse liñas hereditarias, afincandas nun pasado do que non hai documentos, para lexitimar o poder. Esta xenealoxÃa tivo efectos na historiografÃa do XIX pero non no seu momento porque a historia de todos os reis galegos do século IX e X é dunha debilidade institucional tremenda, sufrindo golpes de estado e violencias de todo tipo e até é difÃcil estabelecer cal é a liña real lexÃtima.
Nese periodo móvense moito os lindes do territorio chamado Galicia?
Castela pertence ao reino, dependente do condado de León, pero a Galicia histórica remataba á altura de Sahagún. Polo tanto Castela era politicamente dependente de Galicia, pero xa non é humanamente Galicia. Polo sur os territorios entre o Douro e o Tejo tamén están baixo mando de condes mozárabes oriúndos. Como temos o esquema da Reconquista, é sorprendente ver como desde o século V ao XI o territorio se mantén sen apenas variacións.
Contemplado o reino medieval en conxunto como o periodizamos?
O periodo suevo é ben claro. No século VI xa hai que deixar unha idea étnica, seguen sendo reis suevos pero xa os veciños francos referÃanse ao reino galego. Despois vén a época visigoda na que existe reino de Galicia pero pertence á monarquÃa visigoda, que a pesar diso nos seus documentos e actas de concilio distinguen España de Galicia, aÃnda que os reis sexan os mesmos. Unha terceira etapa serÃa a dos séculos VIII e IX no que se está formando un poder único a partir doutros dispersos e desde o século IX e X hai un reino estabelecido. Podemos chegar até Afonso VI, no século XI, en que se denomina Reino de Toledo e hai un cambio porque o peso polÃtico gravita desde Galicia cara á meseta. O reino mantense até que no século XII rompe o espazo polÃtico galaico, coa aparición de Portugal por unha parte, e coa existencia dun territorio leonés que xa non é galego. Desde entón o espazo polÃtico galego é practicamente o actual, incluÃndo o Bierzo. Pero até 1230, en que nos unimos a Castela, os reis residen en León e entérranse en Galicia.
A unificación faise en 1230?
Con Fernando III o Santo, fillo do rei de Galicia-León, Afonso VIII e da raÃña de Castela, Berenguela.
Cando remata o reino medieval de Galicia?
Ã? nobreza tradicional galega, que a pesar da unificación mantivo un espazo de poder importante, afectoulle moito a gran crise europea do século XIV. Especialmente no aspecto bélico cando se entroniza a dinastÃa Trastámara, que remata cunha nobreza condal forte que habÃa en Galicia, pero aúpa unha nobreza de segundóns galegos, con pouco poder polÃtico e poder económico. Un ascenso que se produce en tempos de crise. Foi un fenómeno normal en toda Europa pero que despois recibe a puntilla, primeiro co movemento das Irmandades e máis tarde coa imposición do Estado moderno polos Reis Católicos que non contan con eles. Daquela o lÃmite superior do reino medieval eu póñoo en 1486, cando a visita dos Reis Católicos despois de eliminar as derradeiras resistencias nobiliarias.
Que reivindicaban estes resistentes?
Reivindicaban un poder feudal fronte a un proceso de unificación. Está nacendo o estado moderno, moi centralizado baixo unha monarquÃa autoritaria, que no caso galego é castelá-andaluza. Estes nobres, no deseño dos Reis Católicos, non pintan case nada e quen vai levar a parte principal da tarta será a nobreza eclesiástica que estaba enfrentada á civil. O castigo a Pardo de Cela foi singularmente cruel, porque noutros casos restabelecÃase a amizade. Aquà a divisoria polÃtica era ou Pardo de Cela ou os bispos e o episcopado foi quen estableceu o poder. Daquela son eliminados radicalmente no caso de Pardo de Cela, no de Ã?lvarez de Soutomaior ou nos condes de Lemos. Aà desaparece o reino de Galicia.
Se no proceso sae triunfante a unificación, con máis ou menos violencia, por que hai que borrar da historia o Reino de Galicia?
Porque a concepción do estado liberal español seguiu o modelo francés e non o británico onde non importa considerar que o Reino Unido é case unha unión voluntaria de nacións, de Inglaterra, Escocia, Gales ou Irlanda. O modelo español identificaba estado e nación e esta precisaba xustificacións historicistas. Un produto de confluencia de nacións e espazos polÃticos negarÃa o estado-nación España. Esa nación a xeración do 98 decide montala sobre Castela que non aparece como reino até mediados do século XII. Como se busca artificiosamente esa existencia dous séculos antes, choca coa realidade do reino de Galicia. Por iso non se acepta que o proceso fose unha confluencia. Outro modelo da historia de España serÃa posÃbel pero non foi o que se escolleu.
[A nosa terra] |
Re: Nova operació mediatica i policial contra independentisme gallec
|
per bulet |
31 jul 2005
|
Durant l'època del coix ningú va posar una bomba... perd el dictador gallec i comencen a mesclar bombes i independentisme. Ja comencen amb els muntatges policials... més clar aigua! PP responsable!!!! |
Re: Nova operació mediatica i policial contra independentisme gallec
|
per Pm |
31 jul 2005
|
Aixó és perque tenen al BNG al govern gallec, amb les organitzacions minoritàries i pel que fa a mí molt respectables no tenen cap problema, quan el BNG arriba a les institucions llavors és quan l'estat espanyol activa els seus procediments de criminalització i repressió. |
Re: Nova operació mediatica i policial contra independentisme gallec
|
per de muntatge res. LLIBERTAT DETINGUTS |
01 ago 2005
|
"comencen a mesclar bombes i independentisme. Ja comencen amb els muntatges policials més clar aigua! PP responsable"
Seras subnormal... El que esta clar es que les bombes les van posar ells. Tu saps llegir o que? Prou mitologia estupida, les armes sempre han estat emprades per independentistes, t'agradi o no. |
Re: Nova operació mediatica i policial contra independentisme gallec
|
per PW |
01 ago 2005
|
Fixa-t'hi en la seqüència dels fets, en quan passen, tot s'enceta amb la pèrdua per l'extrema dreta espanyola a Galiza i l'entrada al govern de l'esquerra independentista. Llavors comencen a passar coses sospitoses, com una carta bomba adreçada a un professor universitari independentista. Després esclaten tres bombes més en poc temps a ciutats galegues. Llavors la policia deté de seguida resposanbles d'una organització minoritària de l'esquerra independentista gallega a qui acusen de tot alhora que la prensa es fan simultànies les notícies sobre l'arribada del BNG a les institucions i sobre les bombes suposadament posades pels grups minoritaris. A qui beneficia tot plegat? A l'independentisme gallec en general o a l'estat espanyol que criminalitza a tothom, incloent el BNG que és qui pot surtir potencialment més perjudicat? En un estat espanyol amb una tradició tan llarga i sagnant de guerra bruta qualsevol cosa és possible. |
Re: Nova operació mediatica i policial contra independentisme gallec
|
per bulet |
01 ago 2005
|
"les armes sempre han estat emprades per independentistes" només? De debò?? Tu saps pensar o que? Prou estupids! |
Re: Nova operació mediatica i policial contra independentisme gallec
|
per PW |
01 ago 2005
|
Fixa-t'hi en la seqüència dels fets, en quan passen, tot s'enceta amb la pèrdua per l'extrema dreta espanyola a Galiza i l'entrada al govern de l'esquerra independentista. Llavors comencen a passar coses sospitoses, com una carta bomba adreçada a un professor universitari independentista. Després esclaten tres bombes més en poc temps a ciutats galegues. Llavors la policia deté de seguida resposanbles d'una organització minoritària de l'esquerra independentista gallega a qui acusen de tot alhora que la prensa es fan simultànies les notícies sobre l'arribada del BNG a les institucions i sobre les bombes suposadament posades pels grups minoritaris. A qui beneficia tot plegat? A l'independentisme gallec en general o a l'estat espanyol que criminalitza a tothom, incloent el BNG que és qui pot surtir potencialment més perjudicat? En un estat espanyol amb una tradició tan llarga i sagnant de guerra bruta qualsevol cosa és possible. |
|
|