Imprès des de Indymedia Barcelona : http://barcelona.indymedia.org/
Independent Media Center
Calendari
«Juliol»
Dll Dm Dc Dj Dv Ds Dg
          01 02
03 04 05 06 07 08 09
10 11 12 13 14 15 16
17 18 19 20 21 22 23
24 25 26 27 28 29 30
31            

No hi ha accions per a avui

afegeix una acció


Media Centers
This site
made manifest by
dadaIMC software

Veure comentaris | Envia per correu-e aquest* Article
Notícies :: corrupció i poder : criminalització i repressió : educació i societat
Solidaridad con trabajador despedido por denunciar malos tratos
13 ago 2004
En la calle, sin derecho a ningún tipo de subsidio, sin indemnización, declarado "persona non grata" a nivel nacional, inhabilitado para trabajar en más de 3.500 centros de toda España. Todo ello por denunciar determinadas irregularidades en su centro de trabajo, tales como "malos tratos" a personas con discapacidad.



Ese es el precio que hay que pagar en Extremadura por ser honrado y cumplir con los deberes éticos y profesionales.



Desde el SOV - CGT de Plasencia y Comarca, consideramos que esta actuación no sólo constituye un ataque directo contra nuestro Secretario General, sino que también supone un atentado contra nuestro Sindicato tanto a nivel local como nacional. Los incesantes intentos por desarticular y desmantelar todo lo que no supone comulgar con las "ostias" que nos dan a diario, por las cuales no tenemos derecho a quejarnos, y mucho menos a responder o plantar cara, han configurado una sociedad cobarde y traicionera, en la que este tipo de prácticas resultan para casi todos normales, no por la lógica de los hechos, sino por la frecuencia con la que se producen y por la nula respuesta social ante semejantes agresiones.



Os invitamos por ello, a participar activamente en la defensa de nuestro Sindicato. Creemos que no es mucho pedir, que de manera sistemática (una vez por semana), cambiando el título para que no vaya a la papelera y hasta que se resuelva el caso, se envíen cooreos exigiendo la reincorporación inmediata de nuestro compañero.



Direcciones a enviar:



jose.rodriguez ARROBA diputado.congreso.es

(José Luis Rodríguez Zapatero)

alvaro.cuesta ARROBA diputado.congreso.es

(Alvaro Cuesta Martinez Presidente de la comisión de Justicia del congreso de los diputados)

presidente ARROBA prex.juntaex.es

(Juan Carlos Rodríguez Ibarra)

consejera ARROBA bs.juntaex.es

(Leonor Flores. Consejera de Bienestar Social)

feaps ARROBA feaps.org
voces ARROBA feaps.org
siglocero ARROBA feaps.org
programas ARROBA feaps.org
internacional ARROBA feaps.org

(Confederación nacional de asociaciones pro discapacitados intelectuales)

fvluen ARROBA yahoo.es

(dirección de control de envíos)



Empresa: Asociación pro discapacitados intelectuales PLACEAT de Plasencia. Cáceres. Fax 927427215


Más información: Visitar Kaosenlared http://www.esfazil.com/kaos/



Gracias por tu solidaridad.


SOV-CGT Plasencia y Comarca.

This work is in the public domain

Comentaris

Para los que manipulan con maldad el noble trato a los discapacitados
22 set 2004
Para los que manipulan con maldad el noble trato a los discapacitados

J. Aº. A. C. Pasa de los 40, bien parecido, morenazo y con ojos verdes. Le gustaba chapurrear el francés y el inglés para así poder ligar mejor. Novias a pares por sus encantadores piropos, bailón, vivaz y buen ciclista. El mejor solista para cantar villancicos y orgulloso de que Camela tuviera un componente más en sus canciones, él mismo. Hay que ver qué atracones de higos y nísperos se daba, goloso... como nadie !.
Quiso la mala suerte cebarse en su familia, - ¿ es que no había posibilidad de repartirla entre más gente ?. Una enfermedad congénita se fue apoderando uno a uno de sus hermanos y parecía que el tiempo pasaba y él milagrosamente se atrevía a desafiarla . Cuántas experiencias habíamos vivido juntos, cuántos buenos momentos...
Llegó al final el momento del sufrimiento. Antes del verano del 2002 se siente raro, pierde fácilmente el equilibrio...�- no sé qué me pasa tío, estoy como una moto!...�
Sus movimientos son cada vez más limitados. Creíamos que no iba a llegar nunca este instante, pero amigos, aquí estaba, perdimos el reto contra la enfermedad, y, lo peor de todo, no sólo nos dimos cuenta los que estábamos a su lado, las lágrimas aparecían de vez en cuando en sus ojos... Se resistía a asumirla pero acabó atrapándole. “... – Quiero morirme , Dejadme en paz !...�
Empieza a negarse a sí mismo y a su existencia. Deja de alimentarse, pierde con suma rapidez peso y facultades, se ve postrado en una silla de ruedas...
¿ Qué hacer ? Las expectativas neurológicas no son nada buenas, pero es necesario nutrir ese cuerpo atravesado por inmensos surcos...Hemos probado con todo y es imposible: vitaminas, complejos vitamínicos en batidos de chocolate... Una hora para tomar tres cucharadas de puré... dos horas y sin hacer la comida en condiciones. Su medicación no puede dejar de tomarla. Cuando va a consulta de neurología la doctora pretende convencerle: “ - ...Si no comes vas a acabar en una cama con una sonda puesta !...� a lo que él se limita a responder con indiferencia: “- Me da igual “
No podíamos aceptar que acabara así alguien como él, había que procurar como fuera de que lo superara...
Resistiéndonos a tener que hacerlo, al final no queda otro remedio, hay que sujetarle para impedir sus movimientos bruscos, de rechazo y de autolesión.y que ingiera comida . Algunas veces se improvisa debido a lo imprevisible de sus movimientos , pero ante todo que no se autolesione...y encima ... le gusta que le demos la mano mientras intenta comer, y lo agradece...
Que no nos digan que no hay procedimientos de sujeción para personas con este tipo de discapacidades, porque siempre los ha habido, los hay y los habrá en cualquier centro de atención a Discapacitados o en cualquier Hospital. ¿ O es que no se sujeta en los hospitales a los enfermos que tienden a arrancarse las sondas y los goteros ? ¿ Se les coacciona o se vela por su integridad física ?...
Hemos sufrido mucho, él, sus compañeros, nosotros...
Va para casi un año y, ¡oigan ustedes ! ¡ Come solo y no vean cómo !. Ha ganado peso y la sonrisa apareció en su rostro hace tiempo. Al levantarse por la mañana te dice :�- ¡Buenos días!, ¿ qué tal mi niño ? ...� y se acuerda de preguntarte por toda tu familia para que le des recuerdos. ¡ Cómo disfruta con su sobrina en sus brazos ! y cuando va a casa se va con su cuñado� de copas�. Mientras se le levanta acompaña a La Niña Pastori en sus canciones y ahora chapurrea mejor el inglés porque le gusta escuchar a Simon y Garfunkel. Vuelve a contagiar la risa, y si me descuido me hace “aguadillas� en la piscina. Piropea a cualquier mujer que pase a su lado con el mismo encanto, y, cuando nadie nos ve, yo mismo le cojo los higos y los nísperos para que se los coma...
Yo, el que suscribe, estoy a punto de cumplir los 15 años como Cuidador de Discapacitados Intelectuales , mi vocación, y, para celebrarlo recibo el regalo de insultos como miserable e hijo de puta, entre otros, por decir los más suaves...
Pues sepan los que me lo llaman que me siento orgulloso, muy orgulloso de lo que hago por que es para lo que vivo y, lo mejor de todo es que puedo decir que por lo menos, y es más que suficiente, tengo como amigo y me precio de ser amigo del protagonista de esta historia que les he contado.

Ja no es poden afegir comentaris en aquest article.
Ya no se pueden añadir comentarios a este artículo.
Comments can not be added to this article any more